Verhuizen

Ik heb een tijdje niet meer geschreven, maar ik leef nog hoor! Er zijn een aantal ontwikkelingen gaande, dat wel. Ik ga verhuizen. Nouja verhuizen - mijn reisavontuur begint iets eerder dan in eerste instantie gepland. Nou zijn plannen er om gewijzigd te worden, en zeker als je op wereldreis bent. Eigenlijk moet je dan sowieso al geen plannen hebben. Maar ik en geen plannen hebben gaan niet samen. Het lijkt me heerlijk om planloos door het leven te kunnen, want ik heb altijd zoveel plannen dat ik ze onmogelijk allemaal uit kan voeren. Wat maakt dat ik steeds weer moet kiezen. Ik ben niet zo dol op kiezen. Dat schijnt een vrouwending te zijn.
Hoe dan ook, ik heb een flinke verzameling nieuwe plannen gemaakt, vervolgens de helft weggestreept, en de andere helft verdubbeld. Ik zal het even uitleggen. Zoals ik volgens mij al eerder zei, is Bea, mijn hostmom, nog niet aan het werk. Hierdoor ben ik eigenlijk overbodig, en krijg ik weinig tijd met de kinderen. Ik maak meer uren schoon dan dat ik op de kinderen pas. Dat loopt nu niet helemaal lekker meer, want het schoonmaken zou nog meer gaan worden. En ik ben hier ten slofte gekomen om als au pair te werken; niet als huishoudster. Daarom heb ik besloten dat ik eerder ga stoppen. Het blijkt nog best een beetje lastig om hier een baantje te vinden in een restaurant of café, dus ga ik opnieuw als au pair werken. Nu echter maar voor een paar weken. Over 2 weken ga ik weg bij mijn familie, en blijf ik voor 2,5 week bij een ander gezin. De kindjes ken ik al, want Jody past elke middag op ze. Zij gaat weg, en die familie zit omhoog tot en met kerstmis. Ik hoef daar dus alleen de middagen te werken. De rest van de tijd kan ik oppassen, en eventueel een bijbaantje nemen in een restaurant. Eind december gaat de familie naar Engeland, en vanaf dan ga ik in hostels slapen en misschien een paar nachtjes bij andere au pairs.
Deze week is Bea naar Melbourne, wat betekent dat ik éindelijk de taken van een au pair heb. Morgen gaat Ed naar Sydney voor een nachtje, wat betekent dat ik 24 uur lang aan het werk zal zijn. Nog 1,5 week te gaan en dan moet ik 'mijn' kindjes gaan missen. En ook het huis. Dus ik ben volop aan het genieten van Adelle haar buien en van Etienne zijn onhandigheid. En ik neem nu nog maar even fijn een duik in het zwembad -30 graden Celsius in november, te gek!

P.s. Verslag + foto's van het weekje Bali volgen nog