Nog 3 dagen...

Nog drie nachtjes slapen en dan verlaat ik Perth. Perth, de plaats waar mijn wereldreis begonnen is, de stad waar ik voor het eerst links gereden heb, waar ik mijn eerste roadtrip maakte, waar ik als au pair heb gewerkt, waar ik vrienden voor het leven heb gemaakt, waar ik zoveel prachtigs heb gezien dat ik het niet in woorden kan beschrijven. Waar ik mijn Engels aanzienlijk heb verbeterd, waar ik mijn eerste 10km hardgelopen heb, waar ik een record aantal Skype gesprekken heb gehad. En ook, de stad waarin ik alles zoveel meer ben gaan waarderen en ik mezelf heel goed heb leren kennen.
De afgelopen weken waren heel dubbel. Kerst en oud&nieuw vieren is best gek zo ver van huis, en dan heb ik het nog niet eens over de warmte. En aangezien mijn hostfamilie in Engeland zit, ben ik al ruim twee weken alleen in het grote huis. Dat is op zich heel fijn, dat ik hier mocht blijven, maar ook wel een beetje saai. Vorige week had ik voor het eerst echt heimwee, en begreep ik niet helemaal wat ik hier nog doe. Nou moet ik zeggen dat dat wel komt door het stilzitten. Hoe mooi Perth ook is, ik heb het wel gezien hier. En als iedereen moet werken behalve jij, is dat ook niet echt leuk. Nu mijn laatste weekend bijna voorbij is, vind ik toch wel spannend worden. Vooral omdat dit echt een super weekend was met allerlei onverwachte uitstapjes en leuke avonden. Gisteren bij de wijngaarden van Swan Valley geweest, en dat was echt heel erg mooi. Het landschap leek eerder op dat van Frankrijk dan van Australië, op een paar palmbomen na.
En ook al ga ik het misschien toch een beetje missen; ik heb heel veel zin om naar Indonesië te gaan. Even heerlijk ontspannen, lekker eten, massages, surfen, strand. Als ik daaraan denk, en aan het feit dat januari in Nederland niet zo warm is, - sorry lezers ;) - begrijp ik al niet meer zo goed waarom ik ook alweer heimwee had.